ЧЕТРИ „КРКУШКИ“

Завчера сабајле земав тоа сметките од над телевизорот, таму ги собирам додека не земам плата за да ги платам, земав дигитронот и почнав да правам математика. Излезе една „убава“ цифричка... Потоа отворив „чекмеџето“ кај што ги чувам парите цели 2-24 часа, зависи која смена сум на работа и му ја избројав дотичната цифра на татко ми, му ги тутнав и сметките и го испратив да ги плати.

Арно-ама, гледам у чекмеџето - чудо, останале цели четри „кркушки“.., а бе јазикот до земја мислам ми падна кога видов, просто не можев да им верувам на очите. Гледам на телевизорот, гледам до него, под него, нигде заборавена сметка, се сум му дал на стариот да плати. Ја прашуем старата да не не стигнала некоја сметка, ми вика не...

Целиот у прашалници, уште не можам да им поверувам на очиве и повторно ги бројам парите у чекмеџето, број, број, па четри „кркушки“ испаѓаат.

Еееееее, мајката...

Полека почнав да се подрадувам по малку, онака плашливо со неверица..

Цело време не можев да си објаснам како овој месец успеавме да „уштедиме“ толку пари ...

Еднаш дури си помислив дека некој од домашните се шегува со мене, оти нели први април и то, арно-ама, тоа одма го отфрлив како опција, знам нема никој по дома толкав кеш да си игра мајтап со мене, па ако сака да биде и Св. први април. Така да се помирив со фактот дека ете, јас и моите дома овој месец сме биле поприлично штедливи и сме успеале да уштедиме пристојна цифра пари.

И така цело време јас у некое фино расположение. Дојдоа и клинките од училиште. Вообичаено ми дадоа „рапорт“ како си поминале, беа пресреќни оти учителката не им дала ништо за домашно и то..

Седнаа к'снаа малку и додека јадеа јас па продолжив да ги давам со обврските кои ги чекаат тој ден иако они не ми беа баш расположени за такви бош муабети, паметот им беше негде надвор, кај љуљашките пред зграда. Ама јас сум ти упорно типче, чиниш питбул, кога се работи за обврски и додека не се средат, мислам обврските, нит јас сум раат ниту другите ги оставам раат. Така женските, видоа -  невидоа, мораа да ги донесат тоа ранците од „БРЕЈН О БРЕЈН“ и да седнат да решат некоја табела пред да излезат надвор.

Вади Ана книгата и ми ја дава да видам што треба да сработат „и у том моменту је дошло до прекида филма“, мојата радост за уштедените четри кркушки се распрска како балон од сапуница кога од книгата испадна уплатницта за „БРЕЈН О БРЕЈН“ курсот која гласеше точно на ЧЕТРИ ИЛЈАДИ ДЕНАРИ.....